برای شناسایی مشکلات کارایی، میتونیم از ابزارهایی مثل Prometheus و Grafana استفاده کنیم تا متریکهای سیستم رو مانیتور کنیم. همچنین ورودیهای log و متریکهای Pod و Node رو بررسی کنیم تا از نقاط ضعف یا گلوگاههای موجود مطلع بشیم. ابزارهایی مثل Kubectl Top هم میتونن به ما در مشاهده کارایی منابع کمک کنن.
دسته: kubernetesStatefulSet برای برنامههای کاربردی که نیاز به مدیریت وضعیت دارند، مثل دیتابیسها، مناسبتره. این نوع به هر Pod یک هویت ثابت میده و ترتیب راهاندازی و متوقف کردن رو حفظ میکنه. در حالی که Deployment برای برنامههای Stateless که نیازی به ذخیرهسازی وضعیت ندارن، بهترین انتخابه و میتونه Pods رو به راحتی مقیاسپذیر کنه.
دسته: kubernetesبا تعریف یک CRD میتونیم نوع دادههای جدیدی رو به Kubernetes اضافه کنیم که بیرون از انواع دادههای پیشفرض مثل Pods و Services هستن. این کار به ما این امکان رو میده که اپلیکیشنهای خاص خودمون رو با ویژگیهای اختصاصی مدیریت کنیم و APIهای موردنیازمون رو به سادگی ایجاد کنیم.
دسته: kubernetesبرای اتوماسیون فرآیندهای داکر با Ansible، میتونی از ماژولهای ویژه داکر مثل `docker_container` و `docker_image` استفاده کنی. این ماژولها به تو اجازه میدن که به راحتی کانتینرها و ایمیجهای داکر رو بسازی، حذف کنی یا مدیریت کنی. با نوشتن playbook مناسب و فراخوانی این ماژولها، میتونی به سادگی اتوماسیون داکر رو پیادهسازی کنی و از قابلیتهای Ansible برای مدیریت ساختارهای داکر بهرهمند شی.
دسته: ansibleبرای نوشتن ماژولهای سفارشی در Ansible، کافیه یه فایل پایتون بسازی که قوانین و عملکرد ماژول رو تعریف کنه. این ماژول باید ورودیها رو از کاربر بگیره و خروجیها رو به صورت JSON برگردونه. بعد از نوشتن ماژول، میتونی اون رو در playbook خودت با استفاده از دستور `ansible.builtin.module_name` فراخوانی کنی. همینطور باید دقت داشته باشی که ماژولهای سفارشی در دایرکتوریهای مشخصی قرار داده بشن تا Ansible بتونه به راحتی اونا رو پیدا کنه.
دسته: ansible